Balık ölümleri ve psikolojimiz.
Gönderim Zamanı: 03 Ekim 2008 23:05
Daha öncede dediğim gibi o ilahi döngü. Her canlının doğada bir görevi var. Kimi yem olur ölür, kimi avcı olur döngüyü sağlar. Ama biz burada döngüye katkıda bulunmuyoruz sadece tüketiyoruz.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 03 Ekim 2008 23:11
Abi doğada olanlar döngüyü devam ettiriyor zaten. Sonuçta doğadan alıp telef etmiyoruz. En azından biz öyle yapmıyoruz kavanozda balık besleyenlerin günahı kendine! O kadar ince düşünürsek yediğimiz hamsilerde doğada döngüyü sağlıyorlar. Ama biz onları öldürüp yiyoruz..
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 03 Ekim 2008 23:12
[QUOTE=sssnake]Ben çoğu zaman balıklarımızı bir hapishanede doğmuş, büyümüş ve ölmüş canlılar olarak düşünüyorum. Düşünsenize kaç akvaryum balığı hayatında 1 seferde olsa güneşi görebilmiştir gökyüzünde.[/QUOTE]
İlker Bey bu söylediğiniz hobinin temelini sorguluyor,akvaryumlarda yaşayan balıklar sanırım güneşi şansları varsa nakil sırasında görüyorlardır.Fakat bunun suçlusu ne siz nede biziz,bu hobiyi ortaya çıkaranlar.Yani ne kadar doğayı taklit etsek de milyonlarca galon suda yaşayan bir hayvanı en büyük tank'a atsak yada en doğal ortamı oluştursak da nafile,ama bir de şu gerçek var ki biz hobiyi bıraksak da birileri ve akvaryumcular devam edecekler ben bu yüzden şahsım adına devam etmeniz ve devam etmemiz (tüm forum olarak) taraftarıyım.
Bu işi ne kadar bilinçli yapar ve de ne kadar bilinçli yapılması için çaba sarfedersek o kadar gönlümüz rahat olur.Sizi rahatlatması açısından söylüyorum misal olarak belki de buradan yaptığınız bir yorum sayesinde bir akvarist balığına düzgün baktı ve uzunca seneler yaşamasını sağladı,bunu düşünmek iyi gelebilir.
Saygılar.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 03 Ekim 2008 23:20
Aynen abicim malesef petshopların çoğu öyle. 
Bu konu böyle uzar gider. Ben en iyisi bu başlığa son yorumumu yazayım. Bence biz hobicilerin bu konuda yapması gereken tek şey balıklarına bakabildikleri en iyi şekilde bakmak onları mutlu etmektir. Bu arada faydalı ve düşündürücü bir başlık oldu teşekkürler İlker Abi.
Saygılar...
Bu konu böyle uzar gider. Ben en iyisi bu başlığa son yorumumu yazayım. Bence biz hobicilerin bu konuda yapması gereken tek şey balıklarına bakabildikleri en iyi şekilde bakmak onları mutlu etmektir. Bu arada faydalı ve düşündürücü bir başlık oldu teşekkürler İlker Abi.
Saygılar...Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 03 Ekim 2008 23:21
Geçen akşam tv de ^^Kayıp balık nemo^^ oynadı. Çocuklarla öyle takıldım. Okadar keyif aldımki filmden anlatamam. İzleyenler bilirler, filmin bir sahnesinde dalgıç palyaço balığını denizde yakalıyor ve akvaryuma atıyor. Sonra akvaryumda diğer balıklarla tanışıyor. Tüm balıklar akvaryumda doğmuş ve okyanusun ne demek olduğunu bilmiyorlar. Çeşitli sorular soruyorlar. Akvaryumda bir balık daha var. Oda okyanustan yakalanmış ve akvaryuma getirilmiş. Akvaryum lideri gibi bir balık, neyse bu balıkta okyanustan geldiği için sürekli kaçma planları yapıyor. Akvaryumda doğan balıklar kaçmanın saçma olduğunu anlatmaya çalışırken lider olan balıktan bomba laf çıkıyor. Hiç bir balık akvaryumda yaşamak için doğmamıştır. O esnada bende kendimi sorguladım doğrusu, özellikle filmi bereber izlediğim kişilerin o laftan sonra bana anlamlı anlamlı bakışlarıdan bak sana söylüyor der gibiydiler. Ama yinede ben balıklarımı ve akvaryumumu seviyorum. Onlara en güzel ortamı sağlamaya çalışıyorum. Ve balık kaybım olmuyor. Ancak şöyle bir şey olsaydı. Ezbere balık alıp sürekli ölselerdi ben de bu hobiyi bırakırdım. Petshoptan balık alırken şunu düşünün ben bu balığı benden çok daha kötü şartlarda bakacak biri almadan aldım.
Saygılar....
Saygılar....
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 03 Ekim 2008 23:25
Ciddi olarak söylüyorum nemonun bizim hobiye katkısı çok büyük. Bir o kadarda kötü. Bir yerde seyretmiştim nemodan sonra deniz akvaryumlarına ilgi çoğalmış özellikle çocuklar tarafından. Düşünsenize normal bir tatlısu tankına bile bakamayacak çocuklara aileler deniz akvaryumları kurdurmaya başlamış. Canlılarında sonu belli.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 04 Ekim 2008 00:11
[QUOTE=sssnake]
Selam arkadaşlar
Son zamanlarda olmadık sebeplerden çok balık kaybetmeye başladım. Kendimi sorgulamaya başladım. Bu canlılaın hayatları bu kadar ucuz olamaz. Yada biz bu canlıları ölümlerini bu kadar basit görebilirmiyiz. Bilmiyorum hobi hakkında kendimi ciddi olarak sorgulamaya başladım. Bu canlıların hayatlarını kendi zevklermiz için bu kadar basit görebilirmiyiz. Sonuçta canlı bir varlık. Ben ciddi olarak hobiden soğumaya başladım. Sizlerin görüşleri nelerdir arkadaşlar. Beni cidden bozmaya başladı.
Teşekkürler.
[/QUOTE]
İlker bey siteden tanıdığım kadarıyla, siz balıklarınızın sağlıklı ve mutlu olması için gayret sarfeden bilinçli bir hobicisiniz. Ölümün yaşam kadar doğal olduğunu unutmadan, ufak tefek hatalar varsa bunları düzelterek hobiye devam.
Saygılar.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 04 Ekim 2008 00:13
1 saat kadar önce eve geldim ve ana akvaryumumdaki tüm damızlık balıklarımın henüz sebebini bilmediğim bir nedenden öldüğünü gördüm:( Yavruyken alıp büyüttüğüm ve damızlık hale getirdiğim balılarımı o halde görünce ağlamamak için kendimi zor tuttum. Ama 6 yaşındaki oğlum en az yarım saat ağladı ve ağlayarak uyudu.Bana en çok dokunan kısmı oğlumun gidip kumbarasındaki paraları çıkartarak bana getirmesi ve babacığım yarın gidip yenilerini alırız sen üzülme demesi oldu.İnanın evde duygu sağanağı oldu.Şuan oğlum ağlaya ağlaya uyudu. Bense içimde sızı ile deli gibiyim.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 04 Ekim 2008 00:24
Çocukların bu durumlarda gerçekden çok farklı tepkileri olabiliyor. İnanın onlar bazı olaylardan bizden daha çok etkileniyor.Umarım yakın zamanda yeni balıklarınız ile tekrar mutlu olursunuz özelliklede oğlunuz. Geçmiş olsun.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 04 Ekim 2008 00:29
Deniz bey, geçmiş olsun, gerçekten üzücü bir durum. Elimde fazla damızlığım yok, ancak eğer arzu ederseniz oğlunuz için dilediğiniz sayıda yunus yavrusu hediye edebilirim.
Saygılar.
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 04 Ekim 2008 00:29
Bu başlığa yorum yazmayayım demiştim ama Deniz Abi senin olayına gerçekten bende çok üzüldüm. Her hobicininde üzülmesi gereken bir durum. O kadar besle büyüt birgün eve geldiğinde hepsini ölü bul... Gerçekten çok üzücü. Allah kimseye yaşatmasın. Oğlunuzun davranışından ne kadar duyarlı ve iyi yetiştirildiği anlaşılıyor. Tebrik ederim Deniz Abi.
Oğlunuzun davranışından ne kadar duyarlı ve iyi yetiştirildiği anlaşılıyor. Tebrik ederim Deniz Abi.Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
Gönderim Zamanı: 04 Ekim 2008 00:33
[QUOTE=deno06]
1 saat kadar önce eve geldim ve ana akvaryumumdaki tüm damızlık balıklarımın henüz sebebini bilmediğim bir nedenden öldüğünü gördüm:( Yavruyken alıp büyüttüğüm ve damızlık hale getirdiğim balılarımı o halde görünce ağlamamak için kendimi zor tuttum. Ama 6 yaşındaki oğlum en az yarım saat ağladı ve ağlayarak uyudu.Bana en çok dokunan kısmı oğlumun gidip kumbarasındaki paraları çıkartarak bana getirmesi ve babacığım yarın gidip yenilerini alırız sen üzülme demesi oldu.İnanın evde duygu sağanağı oldu.Şuan oğlum ağlaya ağlaya uyudu. Bense içimde sızı ile deli gibiyim.
[/QUOTE]Deniz Bey,bu duruma inanın çok üzüldüm.
Aslında o kadar balığın neden öldüğünü tesbit etmek lazım ama müsade ederseniz kendime damızlık olarak yetiştirdiğim 150 tane kadar şu an boyları 6-9 cm. aralığında olan yunuslardan size 7-8 dişi,2 erkek yollamak istiyorum.Kabul ederseniz beni çok mutlu edersiniz.6 yaşında ki oğlunuza söyleyin hiç üzülmesin,ben ona hangi tür istiyorsa balık yollarım.
Saygılar...
Üye imzalarını sadece giriş yapan üyelerimiz görebilir
