İnternette araştırma yaparken dikkatimi çekti, paylaşmak istedim. Umarım faydalı olur.
Kaynak:
http://www.cichlidae.com/article.php?id=107Yazan: Dr. Ron Coleman
Çeviren: U
mut GÜLENGÜMÜŞ
Şaşırtıcı Ağız
Perissodus microlepsis dişisinin yavrularla birlikte fantastik bir resmi (Kipili,
Tanganyika Gölü)
Çiklit ağzı sıradışı bir
yapıdır; gerçekten de çiklit ağzının uyum sağlayabilirliği Cichlidae
familyasındaki çeşitliliğin arkasındaki itici güçlerden biri olabilir. Ağızın
temel özelliği alt gırtlaksal çenenin genel yapısı ve kas yapısı ile çiklitin
boğazının derininde konuşlanmış diş taşıyan kemiklerdir. Çoğu balık grubu avı tutmak
ve hatta kısmen öğütmek için ağız içlerinin her köşesinde dişe sahipken,
çiklitin gırtlaksal çenesinin esnekliği tam bir işleme merkezi sunar. Bu da
karşılık olarak normal çeneleri ağızda kuluçka yapma gibi özelleşmiş üreme
tarzlarına ek olarak, taban eleme, alg kazıma, göz ısırma ve pul yeme gibi alışılmadık
beslenme tarzları gibi başka özelleşmeler için serbest bırakır. Son birkaç
araştırma çiklit ağzını anlamamıza ve önemini kavramamıza katkıda
bulunmaktadır.
Orta Amerika çiklitlerine
aşina olan çiklit akvaristleri uzun zamandır farketmişlerdir ki bitkilerle
birlikte asla besleyemeyeceğiniz bir çiklit tipi vardır: toprakyiyenler veya
diğer adıyla taban eleyenler. Bu çiklitler sürekli kazarlar. Yiyeceklerini ağız
dolusu substrat aldıktan sonra onu eleyerek, iyiyi yutarak, kötüyü tükürerek elde
ederler. Kosta Rika’ya son bir gezide yetişkin bir erkek Amphilophus
rostratus’u bir fırtına sonrası
açığa çıkmış gömülmüş yapraklardan ve tortudan oluşan damarda sessizce yol
alırken izledim. Erkek bir ağız dolusu substratı ağzına aldı, işledi, sonra bir
sonraki ağız dolusuna geçti. Bu balığın beslendiği alan dipte çopur gibi izlerle
doludur, ve bu bazen yakalanması güç bu balıkların yerini belirlemek için
faydalı bir ipucu sağlar. Bu davranışı ateşağız (Thorichthys meeki) gibi
Thorichthys cinsinden bir türü beslediyseniz tanıyabilirsiniz. Ve bu tam
da bilmecenin başladığı yer.
Ben
dahil birçok insan Amphilophus rostratus, Amphilophus longimanus, ve Amphilophus robertsoni gibi Amphilophus taban eleyicilerinin Thorichthys
cinsiyle
pul yiyenlerin arkadan
saldırmak için harika bir adaptasyon geliştirdiklerini göstermek için tetkikler ve deneyler yürüttüler. Sonuç: Bu çiklitler
ya solak ya da sağlak!
|
yakından bağlantılı olması gerektiğini düşünmüştür. Kevin Roe
(Alabama Üniversitesi), Don Conkel ve Charles Lydeard tarafından yapılan son
moleküler çalışma bunun söz konusu olmadığını gösterdi. Bu araştırma türler
arası ilişkiyi belirlemek için mitokondriyal DNA’nın moleküler bileşimini
kullanmaktadır. Birçok moleküler inceleme gibi sonuçlar %100 kesin değildir,
ama birkaç çarpıcı şablon ortaya çıkar. İlk olarak, geleneksel olarak
Thorichthys olarak adlandırılan grubun monofiletik
olduğu ortaya çıktı, yani birbirine çok yakın akrabalardan oluştuğu. Bu tüm
Thorichthys’in tek bir ortak atadan geldiği anlamına gelmektedir. Bunlar tamamı
değişen derecelerde taban eleyicisi olan doğal bir evrimsel gruptur.
Amphilophus
grubunun ise çok daha karmaşık olduğu ortaya çıktı. Bazı üyeler yukarıda
belirtildiği gibi taban eleyicileridir, ama bazıları değildir, midas çiklit
gibi(Amphilophus Citrinellus). Roe’nun sonuçları(1997) sadece taban eleyicilerin
elemeyenlerle yalnızca uzaktan ilintili olduğunu göstermekle kalmadı, aslında
Amphilophus’a ait olmadıklarını da ortaya çıkardı.
İşler
daha da ilginçleşiyor. İki taban eleyici grubun(eski-Amphilophus eleyicileri ve
Thorichthys üyeleri) beslenme stilindeki benzerliklere rağmen bu iki grup
yakından ilintili değil. Örneğin, texas çikliti(Herichthys cyanoguttatus)
içeren Herichthys ve Paraheraps(Paratheraps bifasciatus gibi) Thorichthys
türlerine Amphilophus’un eski üyelerinin olduğundan daha yakındır.
Bu
sadece tek bir anlama gelebilir: taban eleme özelliği Güney Amerikalı geophaginelerdeki(örneğin Satanoperca leucosticta)
ve bazı Afrika soylarındaki ayrı
evrimleşmeye ek olarak Orta Amerika çiklitlerinde birden fazla kez
evrimleşmiştir.
Nomenklatürel uyarı: eğer bu analiz dikkate alınırsa eskiden Amphilophus’ta bulunan
taban eleyiciler için yeni bir cins adı söz konusu olabilir. Roe Astatheros cinsini diriltmeyi öneriyor, bu takdirde, örneğin Amphilophus rostratus
Astatheros rostratus haline gelecek.
Muchio
Hori (Wakayama Tıp Koleji, Japonya) de çiklitlerin ağızlarıyla ilgileniyor, ama
çok farklı bir neden için. Hori (1993) Tanganyika Gölü pul yiyen çikliti (Perissodus
microlepsis) üzerinde vahşi doğada çalıştı. Gölde “lepidophagy” olarak adlandırılan bir
tarzda canlı balıkların pullarıyla beslenerek hayatta kalan en azından yedi tür
var. Bunu başarmak için, pul yiyici hedefe gizlice yaklaşmalı ve sonra bir ağız
dolusu pul kapmak için hızla ileri fırlamalı. Perissodus microlepis bunu
görünmemek için arkadan yapar. Doğal olarak, saldırgan hedefe eğik bir açıyla vurmak zorunda kalıyor, ya
arka-soldan ya da arka-sağdan.
Birçok
başka balık familyasında hikaye burada biterdi, ama çiklitlerde böyle olmuyor.
Hori ve meslektaşları pul yiyenlerin arkadan saldırmak için
harika bir adaptasyon geliştirdiklerini göstermek için tetkikler ve deneyler yürüttüler: Bu çiklitler
ya solak ya da sağlak!
İlkin Hori bu balığın
ağzının önden bakıldığında simetrik olmadığını farketti; bunun yerine bazı
bireylerin ağzı sola bükülmüşken bazılarınınki sağa bükülmüştü. Ardından Hori balıkların
davranışının ağızlarına uyup uymadığını test etti. Yem kullanarak Perissodusların saldırmasını seyretti. Nitekim solak
ağızlı olanlar her zaman avın sağ yanına saldırıyordu; sağlak ağızlı olanlar
ise sol yanı hedef alıyordu. Her iki durumda da, çarpık ağız Perissodus’a daha iyi bir saldırı
açısı veriyordu.
Sadece
emin olmak için, Hori sağlak saldırganların midelerine baktı, ve beklendiği
gibi av olan balıkların sadece sol tarafına ait pullar buldu. Görünüşe göre
pulun nereden geldiğini yapısına bakarak anlamak mümkün. Üstelik, Perissodus’un
solaklığı veya sağlaklığı ebeveynden yavrulara geçmekte ve erken bir yaşta
belirmekte, hatta yavru hala ana baba koruması altındayken bile.
Fakat
hepsi bu değil. Etkileyici ağızlarına rağmen Perissoduslar çok da
başarılı avcılar değiller. Sadece beş saldırıdan bir civarı pulları döküyor.
Neden? Çünkü avlanan balıklar gözlüyor. Hori avlanan balıklardaki yara izlerine
bakarak bunların yerel Perissodus’a en savunmasız taraflarını hafifçe gözlediklerini
gösterdi. Örneğin, eğer yerel popülasyon solak ataklara doğru kaymışsa, av olan
balık hafifçe sağ taraflarını gözlemekte. Dolayısıyla, daha nadir bulunan
sağlak saldırganlar bir avantaj yakalar ve beslenmekte daha başarılı olurlar. Beslenme
başarısı kaçınılmaz olarak daha büyük
üreme başarısına dönüşür, ve yerel popülasyonun bileşimi yavaşça sağlak Perissodusların
sıklığındaki artışa doğru kayar. Nihayet sağlaklar baskın olur ve avlanan
balıklar sol yanlarını kollamaya başlarlar. Sonra solak Perissoduslar üstünlüğü
ele alırlar. Ve böylece nesilden nesile oyun devam eder, avlanan balıklar bu
şaşırtıcı çiklit ağızlarını omuzları üzerinden sürekli gözlerken.
Çevirenin notu: Yazarın Paratheraps bifasciatus diye bahsettiği türün güncel adı Vieja bifasciatustur.
monofiletik: Tek atadan köken almış.
geophagine: Güney Amerikalı bir toprak yiyici çiklit grubu. Örneğin 'Geophagus' brasiliensis
Nomenklatür: Canlıların bilimsel adlandırılma sistemi.
Astatheros: Şu an geçerliliğini yitirmiş eski bir cins.
lepidophagy: Diğer balıkların pullarını yiyerek beslenme tipi.
Really2009-01-04 19:17:35