80'lerde akvaryum hobisi

 

:) Mert bey siz de 2020-2030 larda yorum yaparsınız 2000 lerde akvaryumculuk başlıklarının altına.

 

Olasılıkla "o yıllarda tatlı su balıkları ağırlıktaydı, teknolojinin geriliği yüzünden deniz akvaryumu oldukça zahmetliydi" türü bir yorumunuz olur.

 

80'li yıllarda babamın eve getirdiği farklı boyutlarda 3 adet akvaryumla hobiye başlamıştım, 100 litrelik bir akvaryumda çok sık su değişimi yapmadan ve filtre temizliğine özen göstermeden akvaryumda canlı doğuran beslerdim, hiç hastalık olmadığı gibi yavruları dağıtacak yer arardım.. Hiç bitki gübresi vs. olmadan akvaryumdaki balansae'ler arap saçı gibi olmuştu..

 

Şimdi ise ithal balıkların dayanıksızlığı nedeniyle balıklar hastalanmasın diye gözlerine bakar durumdayız malesef..

 

Saygılar, 

 

Biraz çinko üstübeçi, osmanlı beziri, vb. birkaç karışım ile elde edilen bir çeşit cam macunu ile yapıldığını biliyorum ancak tam olarak karşımın miktarı yada yapımı hakkında tecrübem yok.

 

Bu arada ilk tecrübem 30 cmlik bir hücrede iki kocaman kırmızı Japon. Sadece iki gün yaşamıştılar.

 

Siz ne kadar eskiden bahsediyorsunuz bilemem ama eğer 80'li yılların sonu 90'lı yılların başı ise size katılmamam mümkün değil Murat Bey.O zamanlar japondan başka balık bilmediğim için beni de bu hobiye aşık eden onlar oldu.

 

Biz bu japon balıklarından istemeden onlarca öldürsek de 90'ların başlarında amcam 300 litrelik akvaryumunda bir çoğunu senelerce yaşatmayı başarmıştı. Entellektüel bir adam olduğundan mıdır nedir artık suyun tamamının değiştirilmemesi gerektiğini bilecek kadar bilinçliydi bu işte. Evine gittiğimde bitkili , kocaman akvaryumda beyazlı kırmızılı dev gibi japonların bir uçtan bir uca yüzüşünü saatlerce izlerdim , çok zamanlar karşısında uyuyakaldığım olmuştur.

 

Yalnız o zamanlar amcam anlam veremediğimiz bazı donanımlara sahipti , mesela akvaryuma kalın iki yeşil hortum giriyor ve arkasından bilinmeze doğru kayboluyorlardı. "Ne bunlar?" diye sormayı akıl ettiğim gün , alttaki dolabı açıp bana aklımda kalan silüetinden markasının Eheim olduğunu tahmin ettiğim bir alet gösterdi.İşlevini sormuştuk babamla "Filtre bu , suyu alıyor , temizliyor geri basıyor akvaryuma" demişti. Vay anasını!! Nasıl yani!! Babamla akvaryumun karşısında rakı içtikleri zamanlar muhabbet güzel olurdu ; "1 aydan fazla yaşamaz oğlum bunlar" ,"Soldaki iki yaşında sen ne diyosun" , "Hadi ordan ölünce aynısını alıp geliyosun bilmiyo muyum ben" ... Ben de bir yerden izliyor bir yerden dinliyordum..."Yaşayabiliyor demek ki bu balıklar , yapan yapıyor bak ben de yapacağım bir gün"  ilk orda dedim...

 

Tabii amcama o zaman soruyorsun , küçük olduğum için teknik detay veremiyor , yazık anlayacağım dilden anlatmaya çalışıyor.Bir sürü alet edevat var suyun içinde ... "Amca bu cam tüp ne?" diyorum "Isıtıcı" diyor..."Niye ısıtıyorsun be suyu?" diyorum "Üşür oğlum balıklar kışın" diyor...Allah allah , en nihayetinde balık bunlar ama demek ki yaşatmak için üşütmemek lazım bunları...Solunda derece , sağında derece , bir oraya bakıyor bir buraya , birşeyin fişini çıkarıyor , sonra yine takıyor..Bir sürü dert...

 

Ara ara denk gelirdim , bir hortumu akvaryumun içine sokup ağzına su kaça kaça , binbir sinkafla bir kovaya su çeker , sonra yerine temiz su koyardı.Sökülen bitkiler varsa yerine diker , fazla olanları budar , yaralanan , kuyruğu diğerleri tarafından yenen balık varsa tuzla bunları elinden geldiğince tedavi edip yaşatmaya çalışırdı. Çok kurtardığı da oluyordu hani ... Akvaryuma her balığı koymaz , kavga edenleri iade eder yerine başka alırdı.300 litre suyun içinde acayip bir dünya ...Dallas gibi..

 

Ne yazık ki o da bu hobiyi çok uzun seneler sürdüremedi.Hatırladığım kadarıyla koku onun da en büyük sıkıntısıydı.Ne kadar özenirse özensin o da balık kaybediyor , morali bozuluyor , hevesini yitiriyordu.Sonunda akvaryumu balıklarıyla beraber komple birine hediye etti.

 

Yani kısacası anlatmak istediğim ; Vakti zamanında böyle hevesli insanları doğru yönlendirip hobiden soğumalarını engelleyen bilinçli , gözünü para hırsı bürümemiş akvaryumcular olsa , acaba babam ve amcam gibi daha kaç kişi bugün hala bu hobide olurdu?

 

Saygılarımla,

 

 

 

 

 

 

Siz ne kadar eskiden bahsediyorsunuz bilemem ama eğer 80'li yılların sonu 90'lı yılların başı ise size katılmamam mümkün değil Murat Bey.O zamanlar japondan başka balık bilmediğim için beni de bu hobiye aşık eden onlar oldu.

 

 

Ben 70 yılların sonundan bahsetmiştim...

 

O zamanları aslında daha çok merak ediyorum ...

Benim akvaryum maceram amcama hediye edilen bir balık sayesinde başladı.Evet amcama hediye edilen dedim,çünkü ogüne kadar benim için balık sadece yenilen bir hayvandı.Sene 80 yaş 7-8.Babamda heveslendi ama orada kaldı.Ben birgün okuldan eve geldim,evde bir gariplik var.Babam öğle vakti evde,tabi çocuğum o zamanlar aklıma hiçbirşey gelmiyor(bugün olsa babamın evde olmasından şüphelenirdim).Neyse salona girmemle birlikte şoka girdim gözlerime inanamadım,karşımda pırıl pırıl paslanmaz krom çerçeveleri ve kapağında aydınlatması olan 60-65 cm boyunda bir akvaryum, içinde salına salına yüzen 4 japon.Bir siyah teleskop,bir gözü komple siyah diğeri normal kırmızı beyaz ,diğeri şimdilerde pek göremediğim beyaz şarap renkli,diğeride en büyük olan turuncu bir japon.Arkadaşların anlattığı gibi siyah silindir çok gürültülü bir hava motoru bir pipo filtre ve kapağı hava dolunca açılan bir hazine sandığı mevcuttu.Ogün dünyalar benim olmuştu,hayatımda aldığım en büyük hediyedir,benim için.İlk akvaryumumun fotosunu en kısa zamanda çekip buradan yayınlarım.

 

Benim akvaryum ile tanışmamda 1980 yılında oldu, bir akvaryum sahibi olmamızda yanılmıyorsam 1982 yılında.Annemin sayesinde eve gelen akvaryumla beraber bu hobinin içine daldım diyebilirim.Bizim ilk balıklarımız havuz balıklarıydı.Yıllarca diğer arkadaşların, ağabeylerimizin anlattığı şartlarda sürdürdük hobimizi.En çok dert çektiğim konu o siyah hava motorundan çıkan illet sesti.
Akvaryum zevkimi o zaman Mısır çarşısı, Yıldız parkındaki büyük havuz ( ilgilenseler birçok insanı akvaryum sevdasına sevk edecek ama kimsenin aldırış ettiği yok.Bir ara forum olarak el atalım dedim ama kimseden ses çıkmadı ) ve Gülhane parkının akvaryum bölümünde tam anlamıyla tatmin ediyordum.Hele Gülhane parkındaki akvaryumları gezerken kapıldığım o zamanın meşhur dizisi " Atlantisten gelen adam " ruh halini, o çocuk ruhumla duyduğum hazzı anlatamam.
Zaman ilerledikçe değişik balıklar ülkemizde tanınmaya başladıkça türlerde de değişikliğe gittik.Kılıç kuyruklar, moliler vb.Ama hiçbir balık türü benden Lepisteslerin çektiği kadar çekmemiştir.Sayfalı takvimin yaprağını yırttığım gibi kayık yapar, çocuk aklımla onlara sandal sefası yaptırır, sonra bir iki hareketten sonra su yüzeyine cansız çıkışlarına anlam veremeden izlerdim.Annem " ne oldu bu balıklara " diye sorduğunda, " bende anlamadım " der gibi bakar, durumu çocuk aklımla çözmeye çalışırdım.
Herşeye rağmen güzel günlerdi, çoğu insanın bu tarz meşkaleleri yokken buna sahip olup bu zevki tattığım için kendimi hala şanslı görüyorum.

Saygılarımla.